Home

Weerborstels











































































































Home

Naar boven

Weerborstels is een serie van negen droge naald etsen van het formaat 22 bij 32 cm gedrukt op Salland etspapier.

Onderwerp is het boekenweekgeschenk Weerborstels uit 1992 geschreven door A.F.Th. van der Heijden.

Het boek bevat negen hoofdstukken en is een portret van Robby die geobsedeerd is door snelheid.

Zijn interpretatie van de formule e=mc² is dat je door toename van snelheid zwaarder van gewicht wordt en lichter in de zin van lichtgevend. Als je hard genoeg gaat kun je naadloos zonder doodsangst in de dood overgaan.

Hij sterft doordat hij zich tijdens een maanloze nacht met een auto te pletter rijdt tegen een boom.

Door de klap springt een ongeschonden wieldop los die acht metamorfoses ondergaat: discus, gevleugeld wiel, cimbaal, stolp, traan, oog, spiegel en schedel.

De metamorfoses zijn een verbreding van het moment van sterven. Zij geven betekenis en zijn een vergeefs middel om aan de dood te ontkomen.

Absalom

Absalom leidt in de Bijbel een opstand tegen zijn vader. Zijn weerbarstige haar raakt verward in de takken van een boom en hij vindt daar de dood.

In Weerborstels kolkt de kruin van Robby in het zonlicht als de spaken van een wiel. Het is zijn vader die hem bij de afslag aanmoedigt zich aan de snelheid over te geven. Het wrak drapeert zich als een gewaad met theatrale kreukels en plooien; het wiel is ontmanteld.
 
Al in het debuut van A.F.Th. van der Heijden wordt in het eerste hoofdstuk de vraag gesteld: ´´Is it a man or …is it a tree?”

Vallende Moeder          

De moeder van Robby is als meisje uit een boom op een tak gevallen en er wordt gedacht dat zij daarom onvruchtbaar is geworden. Dit blijkt niet het geval te zijn. Robby wordt geboren en sterft.

De aanblik van het graf wordt voor haar dragelijk gemaakt door het te transformeren naar een stopcontact dat met bloemetjesbehang beplakt is.

Kleurplaat          

Al voor de klap is Robby van hout geworden. Vanwege een eerder ongeluk beweegt hij zich houterig en wordt daarom Pinocchio genoemd.

Na de klap bloedt de stam van de boom eerst kleurloos en vervolgens rood.

Dionysos            

Alle bomen stonden onder zijn bijzondere hoede. De oudste beelden van de god waren niet meer dan een stuk hout. Hij maakt het gemoed van zorgen vrij en is een overwinnaar op de dood.

Uit de lofzangen op Dionysos is de tragedie ontstaan. Robby komt uit de kroeg als zijn dodenrit een aanvang neemt.

Op de oogschaal van Exekias (maker van zwartfigurig Attisch aardewerk) groeit uit het schip van Dionysos een wijnrank.
 
Apollo en Daphne          

Dit is een sculptuur van Gian Lorenzo Bernini.  Bernini verbeeldde het moment dat Apollo Daphne belaagde en Daphne in een boom veranderde.

Apollo omarmde de bast maar zelfs de takken buigen van hem weg.

De boeken van A.F.Th. van der Heijden hangen samen,  zodoende weten we dat het doel van Apollo is weer een beetje leven in de brouwerij te brengen.

Diskobolos        

De beeldhouwer Polykleitos heeft voor zijn beeld van de discuswerper verschillende houdingen in één figuur samengebracht. Het zwaartepunt komt niet overeen met een worp uit stand. In de discuswerper zijn meerdere momenten samengebracht en preludeert daarmee op de komende transformaties van het wiel.
 
In Weerborstels is het een godenhand van de Olympus die de wieldop werpt.
 
Het oog van Horus  
      
Tijdens de nieuwe maan is Horus blind. De val van Robby is getransformeerd in twee valken. Het betraande oog van Horus bevindt zich in de gevarendriehoek.

Robby heeft de lichten van zijn auto gedoofd. In het verhaal vliegen na de botsing twee vogels op uit de kruin van de boom.

General Grievous

(Alom Verdriet) leidt in Star Wars III het androïde leger in de Kloonoorlog.

Deze l’homme machine voorafschaduwt Darth Vader, kan zich transformeren tot een Wheel Bike en is in staat met zes lichtzwaarden tegelijk te zwaaien.

In Weerborstels worden de lichtbundels van zwaailichten, zaklantaarns en koplampen van alle kanten dwars door het wrak gestoten.

Schedel              

Vanaf de voet van de boom wordt in kinderperspectief de vertekende afbeelding van een schedel in de juiste proporties zichtbaar.

De novelle is begonnen in kinderschoentjes.

In het slothoofdstuk verschuift het perspectief voortdurend en eindigt tenslotte in het te voorschijn komen van de schedel van de hoofdpersoon met weerborstels.





Contact

Joost Witte, Harlingen 2010